स्वतःसाठी शर्ट घेऊ असं ।।
बापाने मनाशी पक्कं केलं ।।
लेकाच्या वाढदिवसाचं मनात येताच ।।
शर्टाच्या विचारांचं श्राद्ध घातलं ।।
आई दिवस रात्र राबताना ।।
लेकरू तापाने फनफनलं ।।
डोळ्यावरची झापड दूर सारून ।।
आईने झोपेचं श्राद्ध घातलं ।।
फाटकी बॅग पाठीला लावून ।।
बाबाने नव्या बॅगेचं स्वप्न पाहिलं ।।
लेकाच्या कॉलेजच्या खर्चापुढे ।।
बाबाने बॅगेचं श्राद्ध घातलं ।।
नेहमीच्या पाठदुखीने आई त्रस्त ।।
मन वॉशिंग मशीन मध्ये रमून गेलं ।।
लेकाच्या हट्टाच्या मोबाईलपुढे ।।
आईने वॉशिंग मशीनचं श्राद्ध घातलं ।।
बाबांची चप्पल पुरती झिजली ।।
बुटांनी मनात घर केलं ।।
लेकाच्या स्पोर्ट्स शूज साठी ।।
बाबांनी बुटांचं श्राद्ध घातलं ।।
आता बाप असतो वृद्धाश्रमात ।।
आईने केव्हांच जग सोडलं ।।
लेकरांच्या भविष्यासाठी ।।
जीवनाचं असं श्राद्ध घातलं ।।
एके दिवशी लेक असा ।।
पिठाचे गोळे करीत होता ।।
यातनेच्या जीवनाच्या पिंडाचे ।।
रुबाबात श्राद्ध घालीत होता ।।
पानाच्या तुकड्यावर घास ठेवून ।।
का-का करीत तो उभाच होता ।।
आई बापाच्या जगण्याचं श्राद्ध ।।
मृत्यू नंतर घालीत होता ।।
कुठूनशा दोन कावळ्यांनी ।।
हासत हासत पिंडाला शिवलं ।।
मृत्यूनंतरही लेकराच्या आनंदासाठी ।।
आत्मसन्मानाचं त्यांनी श्राद्ध घातलं. ।।