आरती देवीची

दुर्गे दुर्घट भारी तुजविण संसारीं | अनाथनाथे अंबे करुणा विस्तारीं ||
वारीं वारीं जन्ममरणातें वारीं | हारीं पडलों आता संकट निवारीं ||१||
जय देवी जय देवी महिषासुरमर्दिनी | सुरवरईश्वरवरदे तारक संजीवनी ||जय ० ||धृ ० ||
त्रिभुवनभुवनी पाहतां तुजऐसी नाहीं | चारी श्रमले परंतु न बोलवे कांहीं ||
साही विवाद करितां पडले प्रवाहीं | ते तू भक्तांलागीं पावसि लवलाही || जय ० ||२ ||
प्रसन्नवदने प्रसन्न होसी निजदासां | क्लेषापासून सोडवि तोडी भवपाशा ||
अंबे तुजवाचून कोण पुरविल आशा | नरहरि तल्लीन झाला पदपंकजलेशा ||३||
जय देवी जय देवी महिषासुरमर्दिनी | सुरवरईश्वरवरदे तारक संजीवनी ||धृ ० ||